Όταν ξεκινήσαμε τις A40s, πολλοί μας ρωτούσαν: Μα γιατί μόνο γυναίκες; Η απάντηση απλή: οι γυναίκες άνω των 40 αντιμετωπίζουν διπλές διακρίσεις, τόσο τον ηλικιακό ρατσισμό αλλά και τον σεξισμό σε κάθε πτυχή της ζωής τους.

Ποιός είναι ο σκοπός των A40s;

Η ομάδα μας στοχεύει:

• στην εξάλειψη του ηλικιακού ρατσισμού και των έμφυλων διακρίσεων
• στην επαγγελματική ενδυνάμωση, ψυχολογική υποστήριξη και προσωπική ανάπτυξη των γυναικών άνω των 40 ετών και
• στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα έμφυλων και ηλικιακών διακρίσεων.

Οι στόχοι μας θα επιτευχθούν μέσα από:

• στοχευμένες καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού
• δράσεις ενδυνάμωσης, ανάπτυξης και δικτύωσης των γυναικών άνω των 40 ετών
• προγράμματα προαγωγής της ψυχικής, πνευματικής και σωματικής υγείας των μελών της.

Τι είναι ο ηλικιακός ρατσισμός;

Ο ηλιακός ρατσισμός ορίζεται ως το σύνολο των στερεοτύπων, προκαταλήψεων και διακρίσεων εις βάρος ανθρώπων με βάση την ηλικία τους (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας).

Για τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα, ο ηλικιακός ρατσισμός είναι μια καθημερινή πρόκληση.

Είναι μια διαδεδομένη και ύπουλη πρακτική η οποία:

• περιορίζει τις δυνατότητές τους για εργασία και για πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες,
• δημιουργεί στερεότυπα που αναπαράγονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και
• προκαλεί την περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό των μεγαλύτερων σε ηλικία ατόμων στις κοινότητές τους.

Με βάση τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας, ο ηλικιακός ρατσισμός είναι η πιο συχνή μορφή προκατάληψης. Παρόλα αυτά, αποτελεί την πιο κοινωνικά αποδεκτή προκατάληψη και δεν αντιμετωπίζεται δυναμικά όπως ο φυλετικός ρατσισμός ή ο σεξισμός.

Γιατί μόνο γυναίκες;

Ο ηλικιακός ρατσισμός είναι πιο διαδεδομένος από τις έμφυλες διακρίσεις – φαντάζεστε τις καταστροφικές συνέπειες για τα άτομα που είναι ταυτόχρονα θύματα και των δύο διακρίσεων;

Οι μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες βιώνουν αυτές τις συνέπειες σε όλες τις πτυχές της ζωής τους.

Αντιμετωπίζουν διπλές διακρίσεις όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση και τις συντάξεις και σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες στον τομέα της υγείας και της ασφάλισης. Παρόλο που τα ποσοστά φτώχειας μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν διαφέρουν πολύ κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής ζωής, η διαφορά αυξάνεται μετά την ηλικία των 65 ετών, και ακόμη περισσότερο μετά την ηλικία των 75 ετών. Οι αιτίες είναι οι δια βίου διαφορές στον μισθό και τον χρόνο εργασίας, οι διαφορετικές ηλικίες συνταξιοδότησης για τους άνδρες και γυναίκες και το γεγονός ότι οι μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες ζουν περισσότερο και πιο συχνά μόνες. Οι μετανάστριες και οι γυναίκες από εθνοτικές ομάδες διατρέχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

Η κακοποίηση και η διάκριση λόγω φύλου στον κύκλο ζωής οδηγούν σε μεγαλύτερες ανισότητες, ευπάθεια και φτώχεια στις ηλικίες άνω των 65 ετών, όπως αναφέρουν πολλές παγκόσμιες και ευρωπαϊκές μελέτες. Η κακοποίηση και η βία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στα γηρατειά τους είναι ακόμα ένα «αόρατο» φαινόμενο. Πολλές γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας βρίσκονται σε κατάσταση ευπάθειας και εξάρτησης και αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες στην αναφορά και την αναζήτηση προστασίας από την αστυνομία και τις υπηρεσίες υποστήριξης των θυμάτων.